over ons

In het buitengebied van Hemelum, een klein agrarisch dorp in de zuidwesthoek van Friesland, ligt een idyllische plek, omringd door bos. Generaties hebben hier met elkaar geleefd, gewerkt, het leven gevierd, lief en leed gedeeld…

Hoe is Heerlijk Hemelum ontstaan? En wat heeft ‘iets bovennatuurlijks’ daarmee te maken?

zorgeloze zomers op de boerderij

In de jaren ‘50 settelen Wieger en Goitske zich in een eenvoudig boeren spultsje met een stukje land aan De Maren 15 in Hemelum. In die tijd waait de wind nog vol om de boerderij. Wieger houdt een paar koeien, precies genoeg om van rond te komen. Achter de varkensschuur, waar twee varkens zich ontfermen over het keukenafval, is de moestuin van Goitske. Dankzij de waterpomp komt er ‘stromend water’ vanuit de waterput het woonhuis in.

Wieger en Goitske leiden een sober en kinderloos leven. In de zomers is er vertier in en om het huis. Want dan trekken de neefjes en nichtjes die zelfstandig kunnen fietsen naar Hemelum, voor een zorgeloze zomer naar de boerderij van omke en tante.

Jaren later breidt de gastvrijheid van de familie Roelevink zich uit. Wieger verbouwt de schuur achter op het erf tot vakantiehuisje en maakt, nadat hij is gestopt met boeren, in de deel op de plek waar eerder de koeien hebben gestaan een tweede gastenverblijf. Ook is er een minicamping die ruimte biedt aan zo’n vijf tenten. Veel families brengen hier jaar op jaar hun vakantie door. De Maren 15 in Hemelum is een goede plek om te delen en om samen te zijn!

Eind jaren ’70 verkopen Wieger en Goitske hun weiland aan Staatsbosbeheer, die er een vogelbosje op plant. Niet veel later verkopen zij ook hun boerderij.

familiehuis

De nieuwe bewoners (de ouders van Ilse) hebben andere plannen met de boerderij en het erf. Het zal een ontmoetingsplek blijven, maar alleen voor eigen familie en vrienden. Het pand wordt verbouwd tot een woning voor een gezin van vier. Het inpandige gastenverblijf gaat hierin op en het zomerhuisje aan de achterkant van het erf wordt gebruikt door familie uit het westen van het land. Ook de minicamping is verleden tijd. Iets wat de eerste zomers nog weleens tot teleurstelling zorgt bij de mensen die het erf opkomen met de vraag of het vakantiehuisje ook vrij is…

kangoeroewoning

In de loop der tijd groeit de jonge aanplant van Staatsbosbeheer uit tot een volwassen bosperceel. Ilse en haar broer vliegen uit, wij leren elkaar kennen en vormen met de komst van onze twee dochters ons eigen gezin. Het is niet lang na de eeuwwisseling wanneer de eerste plannen voor een gezamenlijke woonvorm tussen ons gezin en de ouders van Ilse ontstaan. De plannen worden concreet en vanaf 2011 ondergaat de woonboerderij meerdere ingrijpende verbouwingen om de kangoeroewoning te realiseren. Voor de oudelui en de jongelui is er onder hetzelfde dak, apart van elkaar, een eigen woning. Totdat de gezamenlijke woonvorm tot een einde komt, wonen wij ruim 10 jaar met drie generaties op één erf.

heerlijk hemelum

Met het stoppen van het kangoeroewonen staan we voor een grote vraag: hoe geven we vorm aan een plek die van binnen en buiten is ingericht voor gebruik door twee huishoudens en waar het gemis van de voormalige woonvorm intens is? Onze dochters naderen de leeftijd dat ze aan uitvliegen denken en de extra ruimte die is vrijgekomen is natuurlijk praktisch voor wie zich even wil afzonderen, maar hebben we voor onszelf niet nodig. Bovendien blijft het gevoel, dat onze plek er een is om te delen met anderen, sterk aanwezig. De radars gaan draaien en nieuwe plannen ontstaan.

bezoek uit onverwachte hoek

En dan gebeurt er iets bovennatuurlijks… Het is op een hete dag in de zomer van 2021 wanneer puzzelstukjes in elkaar vallen. Een meneer en mevrouw stoppen met hun fiets op het fietspad aan de voorkant van ons erf en blijven wat staan. Terwijl ze met elkaar praten, kijken ze naar ons huis. Han loopt naar ze toe om te vragen of hij iets voor ze kan betekenen; een glas water misschien? Wat volgt is een toer over het erf en door ons huis en een waterval aan herinneringen, want de dame blijkt een nicht van Wieger en Goitske Roelevink te zijn en heeft hier in haar jeugd veel tijd doorgebracht. We worden verrast met verhalen over een sleutel in de waterput, matrassen op de zolder, tante die voor de schuur de aardappels zit te schillen en de kozijnen van het voorhuis die nog steeds het zelfde zijn..

Het is lastig om onder woorden te brengen wat dit onverwachte bezoek met ons doet. De verhalen die deze mensen aan ons vertellen zijn van vóór de ‘Vessies-tijd’ en voor ons allebei nieuw. Ze bevestigen het gevoel dat we de juiste vorm aan het vinden zijn en dragen zelfs bij aan onze ‘herstart’ op deze plek.

Dit bezoek uit onverwacht hoek is als het laatste puzzelstukje dat nog ontbrak en doorslaggevend voor onze plannen: de Maren 15 in Hemelum wordt weer een plek om te delen. Ongedwongen en gastvrij. De vorm die bij ons past is een koffie- en theeschenkerij en kleinschalige vergaderlocatie met budgetvriendelijke tarieven.

voel je welkom

Wat volgt is opnieuw een verbouwing, want de voormalige woonruimte van de oudelui moet gemoderniseerd worden. Aan de zijkant komt een fijne overkapping en ook de bleekweide gaat op de schop, zodat onze gasten met droge voeten op het tuinterras en bij de voordeur kunnen komen. De naam die wij onze accommodatie geven, vertaalt het gevoel dat de meeste mensen op deze plek ervaren: ‘Heerlijk Hemelum’.

Heerlijk Hemelum is een goede plek om te delen en om samen te zijn!

Voel je welkom!

Han Meij en Ilse Vessies-Meij